Teatr I Liceum

Spektakl Drewniana miska na Boże Narodzenie

Przedświąteczny czas to dobra okazja, aby zastanowić się nad tym, co w rzeczywistości jest istotą świąt Bożego Narodzenia. Coraz trudniej jest nam dostrzegać i doceniać innych wokół nas. W skomercjalizowanym świecie często umyka nam Drugi Człowiek. Św. Jan Paweł II powiedział, że „jeżeli tak hucznie obchodzimy święta narodzenia Jezusa, to robimy to dlatego, aby dać świadectwo, że każdy człowiek jest jedyny i niepowtarzalny”.

Tematykę tę porusza przedstawienie pt. Drewniana miska w reżyserii prof. Grzegorz Klaga, wystawione przez klasę IIC, które mieliśmy okazję zobaczyć 21.12.2017. Fabuła inscenizacji osnuta jest wokół historii pewnej rodziny: dziadka Józefa, którego dzieci zamierzają oddać do domu starców. Aktorzy przybliżyli nam takie postawy jak materializm, egoizm, brak wrażliwości na drugiego człowieka, obojętność. Zakończenia inscenizacji nie można nazwać szczęśliwym, za to pozostawiło nas ono z refleksją na temat tego, czy w naszym życiu potrafimy dostrzec obecność Bliźniego?

Scenariusz:Tekst wg Edmunda Morrisa

Reżyseria:  Grzegorz Klag

Aktorzy:Sebastian Gałowicz, Wanda Mroszczak, Przemysław Chryczyk, Marlena Krzysztof, Jacek Mozdyniewicz, Wojciech Dzierzęga, Patrycja Polak

Nagłośnienie: Łukasz Strzęp, Tomasz Ligęza

Zdjęcia: Klemens Hubicki (2c), Wojciech Stopka (3c)

zdjęcia: http://www.goszczynski.nowotarski.pl/galeria.php?galeria_id=381

link do filmu: https://www.youtube.com/watch?v=kPv9i4k5mlY&feature=youtu.be

Gramy Szafę dla Rodziców

Nasze koło teatralne zainaugurowało nowy rok szkolny przedstawieniem W. Szymańskiej „Szafa” w reżyserii pani profesor Hanny Sięki.

W czwartek, 16 listopada 2017 roku, o godzinie 16:00 uczniowie wystąpili dla rodziców w ramach podziękowania za udział w akcji  „Ciacho dla Kamila”. 

Barwna historyjka sceniczna opowiada losy mieszkańców szafy: trzech sukienek, podomki, garnituru i smokingu. Przygody tekstylnych bohaterów do złudzenia przypominają zupełnie ludzkie doświadczenia – miłości nieszczęśliwe i zawiedzione, tęsknoty za „wielkim światem”, niezgodę na upływ czasu.  Wydawałoby się, że tak poważnych tematów nie da się wyrazić w niepoważnej formie, tymczasem przedstawienie jest bardzo śmieszne, lekkie i dynamiczne. Młodym aktorom udaje się stworzyć na scenie przezabawnych bohaterów. Magda Ćwiertnia odegrywa Sukienkę Amerykańską w stylu iście glamour, Hubert Szczęch z sukcesem wciela się w amanta porywającego panie i na scenie i na widowni. Maria Kuranda jako Sukienka w Groszki swą grą aktorską i coraz piękniejszym wyglądem wzbudza i zachwyt i… zazdrość, zaś Sukienka Wełniana w wykonaniu Bożeny Goleniowski jest absolutną królową wdzięku. Dawid Brynkus swoją tęsknotą za małżonką doprowadza widownię do łez… ze śmiechu, natomiast Klaudia Walkosz rozczulająco gra niekochaną przez nikogo podomkę. Na klimat przedstawienia bardzo wpływa oprawa muzyczna Sebastiana Gałowicza, (warto dodać, że w znacznej części wykonywana przez niego na żywo, na scenie), a nad całością od strony technicznej czuwa Łukasz Strzęp.

trailer: https://youtu.be/7xazSaEp95U

zdjęcia: http://www.goszczynski.nowotarski.pl/galeria.php?galeria_id=354

Teatr pod Zabytkowym Wieszakiem przedstawia „Nową”

Życie artystyczne w naszej szkole kwitnie! W piątek 17 lutego 2017 koło teatralne zaprezentowało społeczności Goszcza przedstawienie „Nowa”. Widzowie mieli okazję obejrzeć...samych siebie, bowiem akcja sztuki ma miejsce na naszym szkolnym korytarzu.

Punktem wyjścia opowiadanej historii jest pojawienie się nowej uczennicy, która w bardzo szybkim tempie, musi przystosować do naszej szkoły. Nowa (Natalia Prelich) pragnie szybko kogoś poznać, z kimś się zaprzyjaźnić i ponieważ przychodzi jej to z trudnością, wypowiada życzenie, aby wszyscy przez jeden dzień mówili szczerze, co myślą. Uruchamia to lawinę zdarzeń, spowodowanych przez „nieocenzurowane” wypowiedzi uczniów, którzy na co dzień borykają się z przeróżnymi problemami. Małomówny chłopak, którego nikt nie zauważa (Piotr Miśkowicz) przeistacza się w brylującego aktora i deklamując Szekspira zdobywa boleśnie szczerą „Kasię nad Kasię, Kasię w pełnej krasie” (Mariannę Sikoń). Bezbarwny korytarzowy kujon z nieodłącznym zeszytem w ręku okazuje się całkiem dobrym pianiastą, jeszcze lepszym obserwatorem i doskonałym źródłem informacji, gdyż wie wszystko o wszystkich. Dołącza do niego Ala (Joanna Marszalik) i razem stanowią dobraną parę komentatorów, z napięciem śledzących wzloty i upadki korytarzowych bohaterów. Ola - szkolna piękność i stereotypowy „fejm” (Daria Skowrońska) nie może się opędzić od niechcianego, narcystycznego adoratora i tęskni za „takim zwyczajnym, normalnym chłopakiem”. Ubiegający się o jej względy przezabawny szkolny playboy (Marcin Barański) raczy ją wyszukanymi w internecie tekstami „na podryw”, czym doprowadza śmiejących się widzów niemal do łez. Publiczność bawi również dynamiczny duet: Alicja Kojs i Mikołaj Głodziak, odgrywający nieustannie przegadujących się i spierających przyjaciół, którzy jednak w przypływie szczerości mówią sobie parę gorzkich prawd. Karolina (Paulina Moniak) zamartwia się tym, że jest „nijaka” i postanawia poświęcić temu projekt zadany na wok. Jej przyjaciółki Zuzanna Darowska i Monika Gubała przygotowując film, którego jest bohaterką, udowadniają jej, że jest wręcz przeciwnie. Pomaga im w tym Szymon (Norbert Raducki), cieszący się powodzeniem wśród dziewczyn „strasznie fajny chłopak”, który całkiem szczerze stwierdza, że rozumienie „bycia kimś” jako „bycia celebrytą” jest po prostu płytkie, powierzchowne. Bardziej istotne są bowiem relacje międzyludzkie jakie człowiek buduje. Jednodniowa szczerość ludzi wypełniających mury Goszcza nie przybliża Nowej do zbudowania z nimi więzi. Zaprzyjaźnić się z koleżankami pomaga jej czas im poświęcony i wspólna praca nad projektem. W poznawaniu siebie i innych ważne jest również dostrzeganie prawdziwego człowieka, którego przysłaniają nam stereotypy, tak łatwo wkradające się w nasze postrzeganie świata. Warto więc zastanowić się chwilę, zanim zaczniemy dzielić ludzi na „fejmy”, szaraczków, kujonów, sportowców etc.

Sztuka spotkała się z bardzo ciepłym przyjęciem i żywiołową reakcją publiczności. Aktorom, którzy zmierzyli się z trudnym przecież tematem, gratulujemy wiarygodności, swobody scenicznej, i świetnej kreacji odgrywanych przez nich bohaterów. Dzięki temu ich postacie stały się bliskie widzom, a przeżywane przez nie problemy zrozumiałe i znajome. Nad całością od strony technicznej czuwała Maria Kuranda, a autorem sztuki i opiekunką koła jest p. Hanna Sięka. Członków Teatru pod Zabytkowym Wieszakiem zachęcamy do dalszej pracy i życzymy kolejnych tak udanych występów.

zdjęcia: http://goszczynski.nowotarski.pl/galeria.php?galeria_id=259

Upamiętnienie teatrem, czyli konkurs o Świętym Janie Pawle II

Kanonizacja Jana Pawła II  to niewątpliwie  ważne wydarzenie dla Polaków. Również uczniowie naszego liceum uczcili je i to w sposób nietuzinkowy, pokazując, że postać Świętego wciąż jest im bliska. Pomysł konkursu na krótkie formy teatralne, które przedstawiały zarówno życie Karola Wojtyły przed wyborem na Stolicę Apostolską, jak i pontyfikat Jana Pawła II, okazał się bardzo trafny. Uczniowie bowiem nie tylko upamiętnili tę wielką postać, lecz także mieli szansę, by rozwinąć swoje umiejętności artystyczne. Jak przyznaje jeden z organizatorów, mgr Wojciech Grzybek Poprzez ukazanie życia Jana Pawła II w formie wizualnej, postać ta staje się młodzieży bliższa, a w efekcie łatwiej jest zrozumieć Jego nauczanie.

Przygotowania ruszyły już początkiem kwietnia. Uczniowie klas pierwszych i drugich tworzyli wówczas scenariusze  w oparciu o biografię Karola Wojtyły. Następnie zespoły teatralne  intensywnie przygotowywały się do występów, które odbyły się 24 kwietnia na scenie szkolnej auli. Jak mogli przekonać się zgromadzeni widzowie, pomysły scenarzystów i reżyserów były niezwykle różnorodne. Nie zabrakło ani zabawnych anegdot związanych z życiem Ojca Świętego, ani też poetyckich form na temat Jego pontyfikatu. Ocenie podlegały przygotowanie, pomysł, przesłanie, gra aktorska, wrażenia artystyczne, a także muzyka, rekwizyty i scenografia. Decyzją jury  najlepiej wypadli uczniowie klasy I „G”   z przedstawieniem pt. „Ksiądz Wojtyła jako wykładowca KUL-u”. Drugie i trzecie miejsce zajęły odpowiednio klasy  II „G”, która wystawiła „Pierwszą pielgrzymkę” i II „D” ze spektaklem „Wybór na stolicę apostolską”. Przedstawienia pozostałych klas również były warte uwagi i dobrze przygotowane. W przerwach między spektaklami wydarzenie zostało uświetnione występami grupy wokalnej. Widzowie mieli także okazję obejrzeć prezentację multimedialną o życiu papieża – Polaka.

Forma upamiętnienia Jana Pawła II dzięki przedstawieniom teatralnym znajduje swoje odzwierciedlenie również w życiorysie samego świętego. Wiemy przecież, jak kochał teatr. Jego debiut sceniczny przypadł na 1933 rok, a w czasie II wojny światowej wraz z przyjaciółmi założył konspiracyjny Teatr Rapsodyczny. Później sprawdził się również w roli dramaturga. Uczniowie upamiętnili więc nie tylko życie Karola Wojtyły, ale też jedną z jego największych pasji. ( Paulina Batkiewicz)

 „Viva Italia!”.  

  W  pierwszy  dzień  wiosny  2013    odbyło  się  nowe  przedstawienie  Teatru  pod  Zabytkowym  Wieszakiem pt: „Viva Italia!”. tematem  przedstawienia  była  wariacka  podróż  do  Włoch.  Wypad  ten  zawdzięczamy  niespełnionemu  uczuciu  Tomka  (Michała  Pyzowskiego)  do  tajemniczej  Mikaeli  i  jego  pragnieniu odnalezienia dziewczyny w Neapolu. Sytuację komplikuje wymuszone towarzystwo  młodszej  siostry– Aśki (Sary  Skupień) i deptającego im po piętach Huzarskiego (Kuby  Stojka). Bohaterów łączy niezwykły galimatias uczuć, który próbują rozwikłać w trakcie drogi.Trzeba przyznać, że  chociaż w podróży właściwie wszystko,  co  tylko może się  zepsuć, psuje  się, to jednak Asi i Tomkowi udaje się bliżej poznać i docenić fakt, że są rodzeństwem. Duże  barwa  należą  się  Sarze  i  Michałowi,  za  stworzenie  naprawdę  wiarygodnego  obrazu  rodzeństwa i (od strony kuchni patrząc) za opanowanie ogromnej ilości tekstu, bo to na nich  właściwie opierało  się  całe przedstawienie. Kuba natomiast zasługuje na duże uznanie za  to,  że  z  epizodycznej,  niemal  niemej  rólki,  udało mu  się  zbudować  pełnowymiarową  i  zabawną  postać.  Wydaje  się,  że  najbarwniejszym  bohaterem  sztuki  był  Franek  Sutor,  który  grając  rolę  Uniwersalnego  Włocha,  kolejno  wcielał  się  w  niemal  wszystkich  napotkanych  męskich  mieszkańców  Italii.  Zobaczyliśmy  zatem  typowego  włoskiego  podrywacza  („  bella,  bella  angelica!”),  szalonego  kierowcę   („  Rosso?  Hahaha!  Decorazione!”),  bardzo  gościnnego,  chociaż  przeciętnie  władającego  angielskim  entuzjastę  integracji  międzynarodowej  („vino,  salute! Capiche?”), miłośnika polskiej dziewczyny z Bydogoszczy oraz kury - Pyzunia („mądra  kura,  Pyzunio,  nie  do  ristorante!”),  wreszcie  uczynnego  kierowcę,  chętnie  podwożącego  pasażerów  bez  względu  na  ich  liczbę.  Frankowi  należy  pogratulować  nie  tylko  niezwykle  sprawnego  zmieniania  ubrań,  ale  i  umiejętności  błyskawicznego  przeistaczania  się  w  kogoś  innego.  Wymienić  trzeba  także,  postacie  chociaż  epizodyczne,  to  przecież  niezbędne! 

W  przedstawieniu udział wzięli: Ania Ligęza (babcia), Ania Jezierczak (mama), Hubert Borowski  i  Paweł  Łukaszczyk  (obsługa  techniczna),  Paweł  Waras  i  Michał  Szymusiak  (towarzyscy  Włosi  na  parkingu),  Majka  Bogdał  (bella  angelica  nr  2),  a  także  Agnieszka  Michniewicz,  Iza  Kowalczyk,  Aneta  Korczak,  Karolina  Remiasz,  Maria  Tylka  i  Kinga  Świder. Za  dźwięk  w  przedstwieniu odpowiedzialna była Gabriela Węgrzyniak. 

  „Pociąg do życia”.

W  piątek  7  grudnia  2012  roku  szkolna  grupa  teatralna  przedstawiła  spektakl  „Pociąg  do  życia”. Tym  razem  Teatr  pod  Zabytkowym  Wieszakiem  wystąpił  w  imponującym  składzie  -  w  przedstawieniu  udział  wzięli:  Agnieszka  Michniewicz  i  Izabela  Kowalczyk  (1a),  Jaremi  Rubin  (1b),  Joanna  Głodek,  Gabriela  Kałafut,  Marcin  Blicharski,  Patryk  Początek,  Adrian  Sobolak,  Piotr  Tański  (1c),  Maria  Bogdał,  Agnieszka  Dobrzyńska,  Martyna  Jessa,  Anna  Lichaj,  Hubert  Borowski,  Paweł  Łukaszczyk,  Paweł  Waras  (1d),  Sara  Skupień,  Oskar  Borowski  (1e),  Anna  Ligęza (1f), Katarzyna Bryniczka, Dominika Drożdż, Natalia Dziedzic, Justyna Fudala, Karolina  Habas, Wioleta Hosaniak, Małgorzata Trybuła, Justyna Wilczek, Rafał Haza, Adrian Wiśniewski  (1g), Adela Mędoń (2b), Andrzej Adamczyk i Maciej Szewczyk (2c), Maria Tylka, Kinga Świder  (2e), Aneta Korczak, Karolina Remiasz (2g), Bożena Bobek, Anna Glonek, Monika Ratułowska  (2f), Alicja  Luberda  (3d), Maria  Gocał  (3f), Anna  Jezierczak, Michał  Pyzowski,  Jakub Stojek,  Franciszek Sutor (3g) oraz gościnnie Patrycja Stachura. Aktorów  zobaczyliśmy  w  siedmiu  epizodach  rozgrywających  się  w  przedziale  pociągu,  opowiadających  o  różnych  sytuacjach  życiowych,  w  których  życie  bohaterów  zostaje  na chwilę  zdominowane  przez  silną  skłonność  ku  czemuś.  Uczniowie  klasy  1d  pokazali  jak  pociąg do pieniędzy może  zaślepić przeciętnych, porządnych ludzi i poddać w wątpliwość ich  uczciwość; Anka, Kuba,  Franek i Michał  z  3g  rozważali  kwestię  pociągu  do  kobiet i  pułapek,  na  które  narażony  jest  młody  zdobywca  kobiecych  serc;  Marcin  i  Patryk  oraz  spółka  z  1c  odczuwali  pociąg  do  bycia  bohaterem  i  zdarzający  się  rozdźwięk  między  teorią  i  praktyką  w  tej  kwestii.  Podróżującą  bez  biletu  klasę  1g  pociągała  sława  i  to  upodobanie  podzielił  z  nią  konduktor;  Bożenę,  Anię  i Monikę  z  2f  zjednoczył  pociąg  do  niezależności  od mężczyzn,  jednak  po  szybkiej  analizie  losów  bohaterek  im  podobnych  (bo  jak  wiadomo  „nic  nowego  pod  słońcem”),  dziewczyny  dostrzegły,  że  nie  mają  wielkich  szans  na  sukces...  Szansę  na  powodzenie w realizacji swoich skłonności mieli za to członkowie pewnej niesfornej wycieczki  uczniowskiej,  pałający  pociągiem  do  edukowania.  Wypadałoby  w  tym  miejscu  napisać,  że  wszelkie  podobieństwo  do  osób  i  zdarzeń  jest  czysto  przypadkowe,  ale  Maciek  Szewczyk,  marzący na scenie o byciu informatykiem skutecznie to uniemożliwił... Na koniec Ala Luberda i  cztery urocze skrzypaczki opowiedziały historię o pociągu do beztroskiego życia, który czasem  się  odczuwa,  gdy  człowiek  jest  przytłoczony  przez  cierpienie  i  śmierć,  i  o  tym  jak  piękna  muzyka pozwala na moment takiej beztroski doświadczyć. Przedstawienie  spotkało  się  z  bardzo  ciepłym  przyjęciem,  za  które  członkowie  i  opiekun  zespołu  serdecznie  dziękują.  Cieszymy  się,  że  udało  nam  się  was  rozbawić,  i  jesteśmy  bardzo  dumni  z  żywiołowej  reakcji  publiczności.  Mamy  nadzieję,  że  wspominacie  nasze  przedstawienie z przyjemnością i gorąco zapraszamy na następne. 

   "Wesele"

10 lutego 2012r. na deskach sceny szkolnej miała miejsce premiera „Wesela” Stanisława  Wyspiańskiego w adaptacji pani profesor Katarzyny Żmudy. Wybrane fragmenty aktu I i III przybliżyły bohaterów dramatu.  Aktorzy świetnie wywiązali się ze swoich zadań dając wspaniałe i niezapomniane popisy  swoich możliwości.

W  przedstawieniu  wystąpili:  Karolina  Leśniak  jako  dostojna  Radczyni,  Monika  Małecka  –  wygadana  Klimina,  Urszula  Nędza  –poetyczna  Rachela,  Magdalena  Pawlica  –  naiwna  Panna  Młoda,  Ilona  Sołtys  –  rezolutna  Haneczka,  Andrzej  Adamczyk  –  dynamiczny  Jasiek,  Tomasz  Jachymiak  –  cyniczny  Dziennikarz,  Szymon  Kowalczyk  –  zawzięty  Czepiec,  Adrian  Leja  –szczęśliwy  Pan  Młody,  Bartłomiej  Ligęza  –zatroskany  Gospodarz,  Daniel  Sąsiadek  –  przerażający Chochoł, Jakub Szewczyk – uwodzicielski Poeta. Oprawę  muzyczną  zapewnił  zespół  w  składzie:  Justyna  Poniedziałek,  Magdalena  Strama,  Małgorzata Stoch. Po przedstawieniu publiczność wspólnie z aktorami odśpiewała „ A jak będzie słońce i pogoda”  i „Miałeś chamie złoty róg”.

  "Pociąg do Europy"  

16  XI  2010    z  okazji  Święta   Niepodległości  teatr  uczniowski  naszego  Liceum  przedstawił  spektakl  "Pociąg do Europy" .  W  symbolicznym  wagonie  kolejowym  można  było  spotkać  Polaków,  Rosjan,  Niemców,  Anglików  i  Włochów  (patrz  języki  nauczania  w  naszej  szkole!).  Podróżni  przedstawiali  sobą  różne  grupy  społeczne  (ksiądz,  góralka,  bizneswomen,  sportowiec  itp.)  i  rozmaite  poglądy  (euroentuzjasta,  katolik,  eurosceptyk,   antysemita  itp.).  Dyskusja  polityczno-  światopoglądowa (Chiny, in vitro, itd.) została przerwana przez atak terrorystów.  Na szczęście dwa anioły ("góralski" i "nowoczesny") załagodziły sytuację. Publiczność miała okazję  się pośmiać, wystraszyć, aa także pomyśleć o  trudnych wyzwaniach  współczesności. 

Spektakl ułożyły i wyreżyserowały: pani profesor Ludmiły Figiel oraz pani profesor Teresa Paśko. Przedstawienie zostało także zaprezentowane Rodzicom w dniu wywiadówki.