Szkolne Koło PTTK

„Goszczyński na Giewoncie”

19 października zaraz po lekcjach wyruszyliśmy na pierwszą w tym roku wycieczkę odbywającą się w ramach szkolnego koła turystycznego. Pociągiem pojechaliśmy do Zakopanego, skąd ruszyliśmy do górskiego schroniska PTTK na Hali Kondratowej. Spędziliśmy tam udany wieczór, który rozpoczął się edukacyjną częścią - wykładem pani prof. M. Ciężobki o gwarach i dialektach w Polsce. Szczególna uwaga poświęcona została, a jakże, gwarze podhalańskiej. Po części teoretycznej, poszerzającej nasze słownictwo o takie pojęcia jak: prejotacja, labializacja, pluralis maiestaticus itp. nastąpiła część praktyczna, która polegała na zmierzeniu się z tekstem gwarowym autorstwa ks. J. Tischnera, czyli „Filozofią po góralsku”. W trakcie czytania odkryliśmy, że jedna z naszych pań prof. jest bohaterką rozdziału: „Cy piykno jest prowdziwe, cy racyj prowda piykno?” Która to pani prof.? Ha…my już wiemy, innym nie pozostaje nic innego jak zagłębienie się w „Filozofię po góralsku”.

Następnie nasz niezastąpiony pan przewodnik, Adam Jachymiak podzielił się informacjami dotyczącymi krzyża znajdującego się na Giewoncie. Dowiedzieliśmy się, że krzyż ten postawiony został w 1901 roku z inicjatywy drugiego proboszcza zakopiańskiego, czyli księdza Kazimierza Kaszelewskiego. By postawić krzyż na Giewoncie górale wnieśli na swoich plecach 400 żelaznych elementów o łącznej wadze 1819 kg, a także ok. 400 kg cementu.

Gdy już poczuliśmy się edukowaniem zmęczeni niczym górale wnoszący cement na Giewont, zasiedliśmy do przyniesionych przez nas gier planszowych. W ten prosty sposób oderwaliśmy się od telefonów komórkowych a czas jakby zwolnił, pozwalając nam na cieszenie się swoim towarzystwem. Jednak gry przerwaliśmy stosunkowo wcześnie, ponieważ następnego dnia niczym ranne ptaszki (albo kozice, które udało nam się zobaczyć) opuściliśmy schronisko około godziny szóstej. Ciężko było się obudzić, ale podziwianie wschodzącego słońca myślę, że nam to wynagrodziło. Przed godziną 8.00 cała nasza grupa była już na Giewoncie koło dwutonowego krzyża i mogła cieszyć się przepięknymi widokami. Mgła znajdująca się 300 metrów pod nami sprawiała wrażenie morza, a wystające szczyty udawały wyspy. Nikt z nas nie sądził, że zobaczy coś tak niezwykłego, a będącego tak blisko nas.

W drodze powrotnej wstąpiliśmy do pustelni św. brata Alberta na Kalatówkach. Tam zadumaliśmy się nad słowami:
Góry oczyszczają, wymagają oczyszczenia.
Góry oczyszczają z egoizmu i samolubstwa,  z zarozumialstwa i pychy.
Góry stanowią wspaniały teren zdobywania.
Góry uczą szukania, uczą cierpliwości, wierności w szukaniu. (...)
Właśnie wtedy kiedy na pytanie - po co chodzisz po górach- jesteś zakłopotany i nie wiesz, co masz odpowiedzieć, to właśnie wtedy dajesz dowód, że szukasz nieznanego!”

My mieliśmy szansę odkryć nieznane oblicze niezatłoczonych szlaków tatrzańskich, za co bardzo dziękujemy jeszcze raz naszemu przewodnikowi – panu Adamowi Jachymiakowi oraz pani prof. D. Suder, która w ostatniej chwili zgodziła się pełnić funkcję opiekuna naszej grupy.

Spisała: Wiktoria Galarowicz
Korekty dokonała: mgr Maria Ciężobka.
galeria zdjęć

Bieg na orientację 2018

W październiku dwukrotnie braliśmy udział w biegu na orientację, świetnej imprezie organizowanej przez PTTK Oddział Nowy Targ. Pierwsze spotkanie, które odbyło się na Długiej Polanie w poniedziałek 1 października, miało charakter szkoleniowy. Zgłosiło się na nie 7 drużyn z naszej szkoły i 2 drużyny z drugiego liceum. Uczestnicy w trzyosobowych zespołach otrzymali mapę topograficzną terenu i naniesione na nią punkty. Ich zadanie polegało na odnalezieniu tych punktów w terenie i zaznaczeniu odpowiednich symboli związanych z nimi na tabelę odpowiedzi. Punkty były dość podchwytliwe i nawet nieco złośliwe. Ich znalezienie wymagało nie lada wyrzeczeń, przepraw przez skarpy, krzaki, potoki, niektórzy nawet zawędrowali przez przypadek do Waksmundu. Liczyła się dobra orientacja w terenie, duża spostrzegawczość przy czytaniu mapy i sprawność fizyczna, bo duże znaczenie miał czas.

Nasi zawodnicy spisali się doskonale! Zwyciężyła drużyna „Trzy”, w skład której wchodzili chłopcy z klasy IIg (Jan Nowak, Kacper Rusnak i Hubert Watycha). Dzielnie doganiały ich dziewczyny i to nie tylko z klas o profilu geograficznym. Zabłysnęły trzy reprezentantki klasy informatycznej („Programistki”). Zawody skończyły się już o zmroku i musieliśmy pieszo wracać z Kowańca by dość późnym wieczorem dotrzeć do domów.

Zachęceni świetną zabawą ponownie przystąpiliśmy do gry terenowej dwa tygodnie później, tym razem w rejonie lotniska i Boru Na Czerwonem. Już 11 drużyn wzięło udział w zawodach. Niestety nie pojawili się koledzy z drugiego liceum i konkurencję rozgrywaliśmy we własnym gronie. Nasi zawodnicy bardzo ambitnie podeszli do zadań i postanowili poprawić swoje wyniki. Dokonali tego chłopcy z klasy IIIg, zespół „GRB” – Kamil Janos, Robert Konieczko i Wiktor Stołowski), którzy bezbłędnie i w najlepszym czasie pokonali całą trasę uzyskując zwycięstwo. Tylko parę minut gorszy czas osiągnęli chłopcy z grupy „Nogi węża” z Ig (Bartek Bryniarski, Szymon Łapsa i Maciek Wojtarowicz), którzy w porównaniu do pierwszego startu znacznie poprawili swój wynik. Chłopcy zajęli zaszczytne drugie miejsce. Na podium stanęły też dzielne dziewczyny z klasy IIg (grupa „Polski Chrzan” w składzie Justyna Gizicka, Zuza Łukaszka i Marysia Wiercioch).

Wszystkim uczestnikom gratulujemy sportowej i walecznej postawy, determinacji, a co najważniejsze dobrego humoru i świetnej zabawy.

Panu Adamowi Jachymiakowi, przewodnikowi PTTK, dziękujemy za przygotowanie i zorganizowanie tych geograficzno – turystycznych konkurencji i poświęcenie nam czasu. Paniom Celinie Sordyl i Annie Rużyczce, reprezentującym PTTK Oddział Nowy Targ dziękujemy za wsparcie, towarzystwo i miłe i atrakcyjne nagrody dla uczestników i zwycięzców. Mamy nadzieję na dalszą owocną współpracę i świetną zabawę.

Wszystkich zachęcamy do tego typu konkurencji łączących wiedzę z umiejętnościami i sprawnością fizyczną.

zdjęcia: https://goszczynski.nowotarski.edu.pl/galeria.php?galeria_id=482

Czwarta i ostatnia w tym roku szkolnym wycieczka SKKT

Tegoroczny sezon turystyczny zakończyliśmy wyprawą w Tatry Zachodnie 14/15 czerwca. Mimo niesprzyjającej pogody ruszyliśmy na szlak Doliną Chochołowską. W ciągłym deszczu dotarliśmy do schroniska, gdzie z przyczyn technicznych konieczna była dłuższa przerwa. Na szczęście około 18.00 przestało padać i z ogromnym zapałem cała dwudziestka wycieczkowiczów wyruszyła na Grzesia.  Spragnieni gór młodzi ludzie ruszyli z takim impetem, że niestety ja, opiekun młodzieży, „odpadłam” w połowie trasy. Na szczęście miałam wsparcie w postaci Pani Marysi Ciężobki, która dotrzymała kroku naszej młodzieży. Grześ, mimo że spowity mgłą uniemożliwiającą kontemplację roztaczających się widoków, został zdobyty. Wyprawa na Grzesia zakończyła się spacerem po Polanie Chochołowskiej z uroczymi bacówkami i kapliczką stanowiącą inspirację twórców filmów. Długi wieczór minął na rozmowach integracyjnych (grupę stanowili reprezentanci różnych klas, którzy mieli okazję poznać się ze sobą), grach zespołowych, ukulele i piosenkach.

Następnego dnia po śniadaniu pod opieką przewodnika tatrzańskiego, Pana Piotra Pierwoły, przeszliśmy przez Przełęcz Iwaniacką do Doliny Kościeliskiej, gdzie podeszliśmy do Smreczyńskiego Stawu (dane nam było zobaczyć tam prawdziwego niedźwiedzia, który na szczęście absolutnie nie był nami zainteresowany), schodząc doliną słuchaliśmy ciekawych opowieści przewodnika, przeszliśmy przez malowniczy Wąwóz Kraków, gdzie mieliśmy sposobność zakosztować uroków wspinaczki z łańcuchami i klamrami i chłonęliśmy niezwykłe piękno Doliny Kościeliskiej i jej geologii. Doświadczenia tej trasy pozwolą zapewne na głębsze zrozumienie słów Kazimierza Przerwy Tetmajera zawartych w wierszu pt. ”Ciemnosmreczyński las”:

To jest mój najpiękniejszy sen…

Tam w pustce, ciemnych jezior głąb,

Ciemnosmreczyński szumi las,

Skał głuchych nad wodami zrąb,

Uśpiony, wiekuisty Czas…

Wszystkim uczestnikom tegorocznych wycieczek bardzo gratuluję chęci, wspaniałych zainteresowań, siły charakteru, walecznej postawy, uśmiechu na twarzach, odwagi, pogody ducha, otwartości na drugiego człowieka. Dziękuję też Pani Profesor Marii Ciężobce za włączenie się w naszą działalność i trwanie przy młodzieży. Dziękuję nieodzownemu Panu Adamowi Jachymiakowi, za merytoryczną opiekę i dawanie nam poczucia bezpieczeństwa. Do zobaczenia jesienią na kolejnej wycieczce!

Opiekun grupy Renata Przybyła

  zdjęcia: http://www.goszczynski.nowotarski.pl/galeria.php?galeria_id=454#10

Morskie Oko zimą

„W góry! W góry miły bracie! Tam swoboda czeka na cię. Tutaj silniej świat oddycha, tu się szczerzej człek uśmiecha.” Tak pisał Wincenty Pol, którego duch obecny był z nami na kolejnej wycieczce szkolnego kółka turystycznego. Tym razem wybraliśmy się w Tatry w zimowej szacie. 

8 grudnia w piątek po lekcjach pojechaliśmy na Palenicę Białczańską, skąd ruszyliśmy do schroniska im. Wincentego Pola w Roztoce. W tym uroczym miejscu spędziliśmy miły wieczór zajadając specjały serwowane przez pracowników schroniska (słynna już zupa borowikowa). Nie był to jednak wieczór luzu, gdyż odbyła się plenerowa prawie lekcja języka polskiego poświęcona postaci Wincentego Pola i jego twórczości (czytaliśmy poezję!) a zakończona konkursem z nagrodami. Wszystko przeprowadziła i przygotowała Pani Maria Ciężobka. Po tej lekcji nasz przewodnik, pan Adam Jachymiak, zaprosił nas na wirtualną wyprawę na Kilimandżaro, pokazując zdjęcia i dzieląc się doświadczeniami z przebytej wyprawy. Po części teoretycznej uczestnicy wycieczki oddali się śpiewom, gitarze i grom zręcznościowym. Następny dzień powitał nas świeżym śniegiem, który nie przestawał sypać aż do jego końca. Mimo to poszliśmy w stronę Morskiego Oka. Tatry zaszczyciły nas czapami śniegu i nie pozwoliły docenić swego majestatu ukrywając się za zasłoną gęsto sypiącego śniegu. Widok to był imponujący ale i tak największe wrażenie zrobiło na nas Morskie Oko, dające się przejść w poprzek po tafli ukrytego pod śniegiem lodu. Okazało się, że wcale nie byliśmy tam sami. Tłumy ludzi z różnych zakątków świata korzystały z pięknej zimowej scenerii nie pozwalając nawet wejść do schroniska. Całe szczęście, że w tej prawdziwej Wieży Babel znaleźliśmy się też my, reprezentanci I LO. Nikt nam nie zarzuci za poetą „cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie”. My wiemy! Resztę braci uczniowskiej i profesorskiej zachęcamy do oderwania się od codzienności i zapraszamy na kolejne wyprawy. W planie są Sudety wiosną. „W góry, w góry miły bracie! Tam swoboda czeka na cię!”.

Renata Przybyła – opiekun koła turystycznego

zdjęcia: http://www.goszczynski.nowotarski.pl/galeria.php?galeria_id=372

W niedzielę 22 października 4 nasze dzielne dziewczyny (Dominika Forenda IIIG, Martyna Orszulak IIIG, Zuza Kubowicz IIID i Wioletta Misiura IIID) wybrały się z nowotarskim Kołem PTTK na Słowację. Trasa wycieczki wiodła w kierunku Doliny Kwaczańskiej. Z Nowego Targu wycieczkowicze udali się przez Chochołów i Orawice do Prosieku koło Liptowskiego Mikulasza. Tam rozpoczęła się piesza wędrówka przez Dolinę Prosiecką, Cieśniawę Sokol, Płaskowyż Svorad, Wielkie Borowe do Doliny Kwaczańskiej. Dzięki artystycznym umiejętnościom i aparatowi Zuzy udało się uchwycić piękno zwiedzanej okolicy w cudownej jesiennej szacie. Dziewczynom gratulujemy! Reszta, która nie mogła bądź nie chciała iść, niech żałuje! Czekamy na kolejne wyprawy, już w zimowej scenerii. Do zobaczenia na szlaku!

zdjęcia: https://www.flickr.com/photos/150823416@N07/sets/72157687661197320

W ubiegłym roku szkolnym zrodziła się idea powołania szkolnego koła turystycznego. Znalazła się grupa pasjonatów pieszych wędrówek i pod patronatem PTTK oddział Nowy Targ rozpoczęliśmy przygodę z turystyką. Na pierwszą wycieczkę wybraliśmy się w piątek 6 października po lekcjach. Dotarliśmy do Jaworek skąd ruszyliśmy na Przełęcz Pod Durbaszką. Tam w uroczym schronisku spędziliśmy przy kominku miły wieczór i noc na drewnianych pryczach.  Nasz przewodnik, pan Adam Jachymiak,  wykorzystał dzień do końca i do samego zmroku oprowadzał młodzież po malowniczych ścieżkach Małych Pienin. Następnego dnia po śniadaniu i rozwiązaniu przez uczestników z klas o profilu geograficznym fragmentu arkusza maturalnego dotyczącego mapy Pienin (III G reprezentowana przez Dominikę Forendę, Martynę Orszulak, Dawida Domalika, Marcina Lenarta, Kamila Tylkę i Michała Wojtarowicza przy wsparciu koleżanki z II G Wiktorii Galarowicz wykonała zadanie bezbłędnie) wyruszyliśmy na szlak. Prowadził on po grzbietach Wysokich Skałek. Mimo śliskiego i błotnistego podłoża zdobyliśmy najwyższy szczyt Pienin – Wysoką (1050 m n.p.m.). Pogoda w tym dniu była niezwykle dynamiczna, co potęgowało nasze wrażenia. Przeplatały się z sobą słońce, deszcz, grad, ciężkie złowrogie chmury, błękit nieba. Zjawiska pogodowa odsłaniały różne oblicza gór. W zmieniającym się wciąż świetle doświadczyliśmy gry kolorów potęgowanej przebarwiającymi się liśćmi, spomiędzy których wyłaniały się wapienne skałki, malownicze polany ze stadami owiec i dźwiękiem pasterskich dzwonków. Koleżanki z profilu biologicznego (Martyna Budziak, Justyna Sornat, Iza Kurcz i Magda Pałka) wyjaśniły zjawisko przebarwiania liści i wskazywały ciekawe okazy roślin. Aspekty geologii Pienin wyjaśniali koledzy z klasy geograficznej i tak kwitła współpraca i interdyscyplinarny charakter wycieczki. Góry to mieszanina emocji: piękno, respekt, groza, ciepło, potęga, majestat, szacunek, romantyzm, cisza. W bezpośrednim kontakcie z nimi lepiej można zrozumieć J. Harasymowicza, który pisał „W górach jest wszystko, co kocham”. Planujemy kolejne wyjścia i górskie przygody. Dużym wsparciem jest dla nas Towarzystwo Bursy Gimnazjalnej, które finansowo wspiera naszą działalność, za co jesteśmy niezwykle wdzięczni. Zapraszamy na szlak!

Renata Przybyła – opiekun SK PTTK

 zdjęcia: http://www.goszczynski.nowotarski.pl/galeria.php?galeria_id=332