Wehikuł czasu w Goszczyńskim

W rześki poranek 6 listopada tego roku, szacowny budynek I Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Targu przypomniał sobie czasy młodości. Korytarze ponownie wypełnili uczniowie w pumpach, kamizelkach, marynarkach mundurkowych, a plac przed szkołą zaroił się od pensjonarek, dystyngowanych dam w kapeluszach i perłach, eleganckich panien w futrach i zalotnych opaskach. W ten sposób cała społeczność szkolna – uczniowie i nauczyciele – włączyła się w stworzenie uroczego klimatu nadciągających lat 20 ubiegłego stulecia, będącego tłem dla szczególnego spektaklu, który się odbył przed gmachem szkoły.

Był on rekonstrukcją wydarzeń związanych z odzyskaniem niepodległości na terenie Nowego Targu z wpisaną w nie historią szkoły. Scenariusz współtworzyli Hanna Sięka i Jacek Waksmundzki, spektakl wyreżyserowała Hanna Sięka a inicjatywę wspierały Małgorzata Węglarz i Katarzyna Żmuda. Na przedstawienie przybyli goście ze Szkół Podstawowych nr 2, nr 5 i nr 11 oraz prywatnej Szkoły Podstawowej i Gimnazjum MCE.

Widowisko przedstawiało piękną historię Gimnazjum nowotarskiego, które od samych początków swojego istnienia, od 1905 roku, pilnie pracowało na to, żeby sen o wolnej Polsce się ziścił. Ukazane zostały starania nauczycieli, aby uczniowie oprócz wiedzy zyskali również przeszkolenie wojskowe. Szkolenie nienawykłych do musztry uczniów zostało przedstawione w atrakcyjnej formie nowoczesnego układu tanecznego, do którego choreografię ułożyła uczennica klasy 2d Aleksandra Szymoniak, a wykonali jej szkolni koledzy. Pokaz wypadł bardzo efektownie i został ciepło przyjęty przez publiczność.

Następnie przed oczami widzów rozegrały się sceny z życia ludności cywilnej ogarniętej wojną – młodzi aktorzy zainscenizowali pobór do wojska, pożegnania, oczekiwanie na listy, przekształcenie szkoły w szpital, zbiórki na rzecz żołnierzy, głód, niepokoje i dyskusje związane z kształtem odzyskanej ojczyzny. Sceny zakończył bardzo wzruszający materiał audiowizualny.

Montaż filmowy, przygotowany przez Sebastiana Gałowicza, ucznia klasy 3c, przypominał chłopców, którzy z ławek szkolnych poszli walczyć o niepodległość Polski. Przeplatane w nim były filmy dokumentalne z I wojny światowej, archiwalne zdjęcia poległych bohaterów, którzy wyszli z Goszczyńskiego oraz bieg sztafetowy dzisiejszych uczniów liceum. Chociaż jednych i drugich dzieli 100 lat, są do siebie uderzająco podobni. Obraz ten pokazuje jak marzenie o niepodległości przekazywane było z rąk do rąk, przez takich samych ludzi jak Ci, którzy dzisiaj chodzą do szkoły. Mimo że to marzenie trafiło do rąk współczesnych już zrealizowane, wciąż jest zobowiązaniem.

Radość z odzyskanej wolności publiczność podzieliła z pierwszymi włodarzami wolnej Polski w Nowym Targu. Odsłuchała przemówienia burmistrza Józefa Rajskiego, przysięgi na wierność narodowi polskiemu majora Otokara Brzeziny, relacji dra Jana Bednarskiego ze ślubowania starosty Stanisława Psarskiego – słów uroczystych i przepełnionych entuzjazmem, ale i troską o poszanowanie prawa w odrodzonym państwie. Spektakl zakończyło zbiorowe odśpiewanie Mazurka Dąbrowskiego i właśnie ta scena zawierała najważniejsze przesłanie rekonstrukcji w Goszczyńskim: czas płynie, ale nic się nie zmieniło, z serca powtarzamy za naszymi starszymi kolegami zapewnienie, że jeszcze Polska nie zginęła, kiedy my żyjemy.

zdjęcia: https://goszczynski.nowotarski.edu.pl/galeria.php?galeria_id=495

 Fot: Zbigniew Krauzowicz Zibi